PL
EN
DE
UA
Do Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu należy część zabytkowych spichlerzy.
Przy ulicy Spichrzowej 9 mieści się stała wystawa prezentująca dzieje miasta i jego rozwój od średniowiecza do roku 1939. Ekspozycja ma układ chronologiczny, któremu podporządkowane są poszczególne sale.
W sali pierwszej przedstawiony został Grudziądz w średniowieczu i dobie Rzeczypospolitej Szlacheckiej (od XIII w. do roku 1772). Znajdują się tu m.in. zabytki ilustrujące historię miasta pod panowaniem krzyżackim oraz w czasach rozkwitu po drugim pokoju toruńskim. Uwagę zwracają oryginalne dokumenty, militaria, monety, przedmioty codziennego użytku, pamiątki cechowe.
Sala druga prezentuje – poprzez liczne plany, ryciny, fotografie oraz makietę miasta – układ przestrzenny i architekturę Grudziądza. Makieta jest doskonałym wstępem do zwiedzania miasta.
W sali trzeciej przedstawiony został Grudziądz podczas zaborów i podczas odzyskania niepodległości w 1920 r. Niewątpliwą atrakcją jest tu makieta twierdzy.
Wreszcie w sali czwartej zgromadzono pamiątki ilustrujące dzieje Grudziądza w latach 1920-1939, rozwój przemysłu, rzemiosła oraz życie kulturalne. Uzupełnieniem wystawy jest kolekcja modeli dawnych samolotów, przekazana do zbiorów Muzeum przez Pana Czesława Szachnitowskiego – Honorowego Obywatela Grudziądza.
Spacer wirtualny - Spichrz nr 9
Spichrze nr 13 i 15 zbudowane zostały w 2 połowie XVII wieku i pierwotnie stanowiły całość. W XVIII/XIX w. oddzielono je ścianą zbudowaną w konstrukcji szkieletowej. Spichrze od strony Wisły mają sześć, a od strony ulicy dwie kondygnacje. Ich elewacja od strony Wisły ujęta jest parą wydatnych szkarp o jednym uskoku, pomiędzy którymi znajdują się szerokie, płytkie arkady sięgające do wysokości drugiej kondygnacji.
W spichrzach znajdują się stałe ekspozycje archeologiczne, sala wystaw czasowych oraz magazyny.
Spacer wirtualny - sale wystaw archeologicznych
W ostatnim z zajmowanych przez Muzeum Spichrzy - Spichrzu nr 17 - znajdują się sale edukacyjne oraz sale wystaw czasowych.
Grudziądzkie spichrze usytuowane na wysokiej skarpie terenowej stanowią charakterystyczną panoramę miasta od strony Wisły. Pierwszy spichrz, tzw. „spichrz Bornwalda” (niezidentyfikowany), wybudowany został w latach 1346-1351. W roku 1365, za zezwoleniem komtura Henryka z Boventin (za opłatą wieczystego czynszu), rozpoczęto budowę dalszych spichlerzy. W 1504 roku było ich już czternaście, ale podczas pożaru miasta w 1659 r. spłonęło osiem. Odbudowano je do końca XVIII wieku, oprócz dwóch usytuowanych przy Bramie Wodnej. Stąd większość obecnych spichrzów pochodzi z XVIIIw., lecz tylko w ich przyziemiach od strony Wisły zachowały się mury gotyckie.
W czasie oblężenia miasta w 1945 r. spichrze zostały znacznie uszkodzone i częściowo spalone. Odbudowywano je i odnawiano w latach 1946-1966. W pierwszych latach po wojnie służyły przede wszystkim jako magazyny.
W roku 2022 do obiektów Muzeum dołączyły kolejne zabytkowe spichlerze - przy ulicy Spichrzowej 33-35. Tam powstał nowy oddział Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu - Muzeum Handlu Wiślanego.
