PL
EN
DE
UA
Kolekcja pamiątek kawaleryjskich w Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu - dzięki pamięci kawalerzystów i ich rodzin - stale się powiększa.
4 sierpnia 2016 r. w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Dyrektor Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi w Grudziądzu – Wioletta Pacuszka – odebrała pamiątki po majorze Józefie Trenkwaldzie (1897-1956), przekazane przez jego pasierba, Edwarda Dzieduszyckiego (1929-2016), do których należą:
- szabla paradna wraz z pochwą
- pistolet Baby Browning
- srebrna papierośnica z wygrawerowanym herbem i napisem „Konkurs hipiczny 1922”
- srebrne pudełko na papierosy z wygrawerowanym napisem „Bielsko/ 1923/ HB”
Pamiątki pozyskano za pośrednictwem Konsulatu Generalnego RP w Toronto.
Józef Piotr TRENKWALD, czołowy jeździec lat trzydziestych, brązowy medalista olimpijski z Amsterdamu (1928).
Urodzony 14 sierpnia 1897 w Wiedniu, syn Roberta (generała armii austriackiej) i Heronimy hr Fellner von Feldegg. Po 4-klasowym gimnazjum realnym wstąpił do armii austriackiej (10 października 1915), gdzie ukończył Wyższą Wojskową Szkołę Realną w Wiener Neustradt i Szkołę Oficerów Rezerwowych (jazdy) w Holisc, otrzymując stopień podporucznika (1 lutego 1917). Od 7 grudnia 1918 w Wojsku Polskim (8 pułk ułanów Ks. Józefa Poniatowskiego), spędził na froncie wołyńskim (dowódca plutonu) 10 miesięcy (1919). Potem Oficerska Szkoła Jazdy w Tarnowie i znów front (dowódca 2 szwadronu), gdzie wielokrotnie wyróżniał się w boju (Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych). Wybitny oficer kawalerii. W okresie międzywojennym (w 1923 - por. , 1924 - rtm., 1931 - mjr) pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji w jednostkach liniowych (2 Brygada KOP, 1 psk, 8 i 14 puł., 5 psk), łącząc obowiązki dowódcze ze sportem. I tak postrzegali go przełożeni.
Gen. Piasecki opiniował: "bardzo dobry jeździec terenowy, dystansowy i konkursowy", a gen. Kleeberg zaraz dodawał: "bardzo dobry sportowiec, ale przede wszystkim bardzo wartościowy oficer sztabowy o pełnych kwalifikacjach". Zapamiętale trenował, uczył innych (Centrum Wyszkolenia Artylerii, główny instruktor jazdy, dowódca kursów instruktorów jazdy) i odkomenderowano go (dwukrotnie) do organizacji i startowego przygotowania naszych grup olimpijskich. Sam też został olimpijczykiem. W latach 1923-1939 Trenkwald 7-krotnie startował na międzynarodowych zawodach poza granicami kraju.
Sukcesy: Puchar Narodów zdobyty w Warszawie (1931) wraz z K. Szoslandem, Z. Rucińskim, J. Sałęgą i medale mistrzostw Polski - brązowy w WKKW (1931) na koniu Partyzant, srebrny w skokach (1933) na koniu Madzia i brązowy w skokach (1937) na koniu Zwiahel. W konkursach o Puchar Narodów startował 3-krotnie, odnosząc 2 zwycięstwa (1931 Warszawa, Ryga). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 (zastępca dowódcy 9 psk), po zaciekłym boju pod Kockiem (3-5 października) poszedł do niewoli. Jeniec obozu w Murnau (tamże odmówił przyjęcia obywatelstwa niemieckiego). Po wyzwoleniu w II Korpusie Polskim (6 ppanc.) Nie powrócił do kraju. Szkolił jeźdźców angielskich. Zmarł w Londynie 19 listopada 1956 i pochowany został na miejscowym cmentarzu Brompton. Pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika.
[biogram za: www.olimpijski.pl]
Edward DZIEDUSZYCKI urodził się we Lwowie 29 kwietnia 1929 roku. Był pasierbem Józefa Trenkwalda, kawalerzysty, olimpijczyka (Amsterdam 1928 r.), komendanta Szkoły Jazdy Konnej w grudziądzkim Centrum Wyszkolenia Kawalerii.
W 1939 roku udało mu się wyjechać z Polski. Losy rzuciły go do Palestyny, gdzie uczęszczał do Szkoły Kadetów. Po wojnie znalazł się w Anglii, gdzie ukończył studia Inżynierskie. W 1954 roku wyemigrował do Kanady i przez całe swoje zawodowe życie pracował w Kilborn Engineering. Był dyrektorem i kierownikiem projektów, pracując przy naturalnych źródłach energii w Kanadzie i wielu krajach świata. Aktywnie działał w stowarzyszeniach polonijnych, wiele lat był członkiem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Aktywnie uprawiał sport. Był strzelcem wyborowym i miał także czarny pas judo. W wieku 60 lat uczestniczył w międzynarodowych zawodach zdobywając złoty medal dla Kanady. Rząd Ontario uhonorował go międzynarodowym medalem za niebywałe osiągnięcia w sportach amatorskich. Posiadał także liczne odznaczenia i wyróżnienia.
Śp. Edward Dzieduszycki interesował się sztuką. Był kolekcjonerem. Imponował dokładnością we wszystkich sprawach, którymi się zajmował. Pasjonował się historią. Przez wszystkie powojenne lata przechowywał po swoim ojczymie cenne pamiątki: medale, odznaczenia, broń białą i palną oraz różne dokumenty.
Był członkiem Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu. Prowadził z nami ciekawą korespondencję. W ostatnich latach swojego pracowitego życia przekazał do naszych zbiorów bardzo cenne pamiątki po mjr. Józefie Trenkwaldzie.
Edward Dzieduszycki zmarł 22 kwietnia 2016 w Alliston (Kanada). Pozostawił żonę Madeleine i liczną najbliższą rodzinę. Ceremonia pogrzebowa odbyła się 7 maja w Alliston. Pochowany zostanie na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim.
[autor: Karola Skowrońska, www.cwk.grudziadz.pl]
